کتاب خوانی برای بچه ها؛ از دل طبیعت تا اتاق های بیمارستان
به گزارش پیوند تجارت در ساری، مصطفی نجفی مربی کتابخانه سیار روستایی سوادکوه استان مازندران است. او سال هاست به عنوان یک مربی فعال و علاقه مند به بچه ها، به دل روستاهای سرسبز و زیبای سوادکوه می رود و لذت دوستی کتاب های کانون را به جان تشنه بچه های روستایی شیرین می نماید.
یکی از ویژگی های این مربی کارهای فوق برنامه و غیر سازمانی اوست. مثلا چندی پیش با همراهی تیم عروسک گردانی کانون مازندران، ضمن حضور در بخش بچه ها بیمارستان حضرت ولیعصر(عج) قائمشهر و اجرای نمایش عروسکی و اهدای کتاب و هدیه، شادی و نشاط را به بیماران کودک، بزرگسال و خانواده های آنان هدیه می بخشد.
مصطفی نجفی با اشاره به اینکه فعالیت اصلی کتابخانه سیار روستایی ارائه خدمات ویژه بچه ها و نوجوانان روستایی معتقد است: غیر از رسالت سازمانی، ما برای نوع دوستی هم باید کوشش کنیم و قلب همه بچه ها به ویژه بچه های که در رنج و بیماری را بر دوش می کشند هم شاد کنیم.
وی گفت: از گذشته تا حال کتابخانه های سیار خدمات ارزنده ای به بچه های این مرز و بوم ارائه نموده اند، یک مربی وقتی به روستا می رود باید هم مربی هنری باشد هم مربی ادبی و هم مربی فرهنگی و در واقع یک بسته کامل کانون در روستا باشد. امیدوارم شاهد آن باشیم که با اضافه شدن به خوردوها، در استان بچه های بیشتری از خدمات مراکز سیار بهره مند شوند که در همین زمینه ورود افراد خیر بسیار امر مبارکی است تا با نذر فرهنگی سالیان سال نام آنها، روستا به روستا زنده بماند.
این مربی در پاسخ به اینکه کار با کودک و نوجوان به ویژه بچه های روستایی چه فرقی با کتابخانه ثابت دارد؟، گفت: به دلیل دسترسی کم تر بچه های روستا به امکانات شهری و انرژی بسیار زیادشان در محیط روستا، ما با بچه های روبرو هستیم که سرشار از شور و شوق و امید، چشم انتظار خودرو سیار روستایی کانون هستند. در کتابخانه های ثابت درهای مراکز باز است و چند روز در هفته اعضا به آنجا مراجعه می نمایند، در واقع دسترسی راحت تر و بیشتری به کتاب ها و فعالیت ها دارند اما در روستا هر دو هفته یکبار مراجعه می کنیم و حضور ما برای اعضا شیرین تر است.
نجفی درباره حضور در بیمارستان و ارائه خدمات فرهنگی به بچه های که بیمار هستند، توضیح داد: بیماری جسمی، با افسردگی، کسالت و بیماری روحی نیز همراه استف حضور مربیان کانون در کنار بیماران، التیام بخش آنهاست و بی شک در بهبود و روند درمان اثربخش است. معتقدم لابلای سرم ها، آمپول ها و دردها، لذت چشاندن لبخند برای بیمار تسکین روحی بسزایی ست.
وی درباره رسالت مربی کتابخانه سیار کانون، اظهار داشت: انسان در طول حیات و برای حال دل خود، نیازمند کمک رساندن به دیگران است، از این رو بسکمک از امور اگرچه جزو وظایف مربی کتابخانه سیار نیست اما با سلیقه فردی و همت مضاعف قابل انجام است، گاهی کتاب های شخصی ام را به افراد در دسته های شغلی مختلف، امانت می دهم و این بخشی از رسالت من در ترویج کتابخوانی است.
نجفی با اشاره به علاقه مندی یک بیمار قطع نخاعی به کتاب های کانون، یادآور شد: حدود یک سال است که با محمدرضا آشنا شده ام و چند مرتبه با او ملاقات داشتم. محمدرضا بسیار با نشاط و پرامید، با دستگاه هایی که چند سال به او وصل است در حال گذران زندگی است.
وی گفت: وقت ملاقات برای او کتاب های گروه سنی نوجوان کانون را به همراه می برم و در مراجعه بعدی، کتاب های تازه ای به او می دهم، بخشی از کتاب را برای محمدرضا می خوانم و بقیه کتاب را یا پرستاری برایش می خواند و یا روی میز مخصوصش می گذارد و می خواند.
نجفی در خاتمه یادآور شد: همه ما در جهان و فرصت کمی داریم و امیدوارم به مقدار خودمان موثر واقع شویم.
منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران