چرا مهاجرت فغانی، مصداقی از فراری دادن نخبگان است؟ - پیوند تجارت

به گزارش پیوند تجارت، فغانی را باید یک نخبه در حوزه کاری ش بدانیم. او در حوزه کاری خود طی چند سال اخیر یکی از سرآمدهای داوری در قاره آسیا و کارنامه او تایید می نماید که از میان تعداد زیادی از داوران در قاره آسیا و دنیا او و تیم داوری ش بود که توانست مسابقات مهمی مانند فینال لیگ قهرمانان آسیا 2014، ملاقات فینال جام ملت های آسیا 2015، ملاقات فینال جام باشگاه های دنیا 2015، ملاقات فینال فوتبال المپیک 2016 ریو، ملاقات نیمه نهایی جام کنفدراسیون ها 2017 و ملاقات رده بندی جام دنیای 2018 را سوت بزند و یکی از سرمایه های انسانی ایران در حوزه ورزشی است.

در این زمینه بخوانید:

• رهایی فغانی از عذاب فوتبال داخلی
• 10 نکته درباره گلاره ناظمی؛ از تمرین روی آسفالت تا آرزوی گرفتن کرسی FIFA

اما ما در ایران به یک رسم سنتی بعضی از دانشجویان و اساتید فعال در حوزه های علمی و آکادمیک را نخبه می دانیم که برداشت غلطی از این مفهوم است.

علیرضا فغانی در حوزه کاری خود یک نخبه است و حالا به تصمیمی رسیده که باعث شده ایران را به قصد زندگی در یک کشور نزدیک به قاره آسیا ترک کند. موضوعی که می توان آن را به فصل مشترکی میان نخبگان ایرانی مهاجر تعمیم داد.

فغانی دلایل خاصی را برای مهاجرت از ایران داشت و این دلایل مربوط که حیطه کاری او می شد. زد و بندها، باند بازی ها در حوزه ورزش، فشارهای ناشی از فوتبال دو قطبی، زیرساخت های ضعیف در حوزه ورزش و ناتوانی در مواجهه با دست اندازهایی که مانع از ادامه کار حرفه ای او در ایران می شد.

حالا این شرایطی که برای فغانی تحمیل شده را با دیگر نخبه ها در حوزه های موسیقی، سینمایی، علمی، ورزشی، فعالان استارت آپ های داخلی و استادان دانشگاه در رشته های خاص مقایسه کنید.

عموم نخبگان ایرانی که در دهه های اخیر از ایران مهاجرت نموده اند دلایلی مانند دلایل فغانی دارند. اینکه عرصه بر آنها تنگ آمده، تبعیض ها و محدودیت های داخلی مانع از فعالیت های حرفه ای آنها می گردد و بالاخره در جایی از زندگی تصمیم می گیرند از ایران به کشور دیگری مهاجرت نمایند.

تجربه مهاجرت فغانی نشان می دهد ما در ایران هنوز در حال فراری دادن نخبگان هستیم!